Interview: vredesonderhandelaar Fleur Ravensbergen
Klasse Oost-Nederland: een prachtig luxe lifestyle magazine voor Oost-Nederland en sinds de start van FlinCC een trouwe opdrachtgever. Voor de voorjaarseditie van 2016 interviewde ik Fleur Ravensbergen, vredesonderhandelaar in gewapende conflicten. Een voorproefje van het interview:
Interview Fleur Ravensbergen: “Er zijn zeker de nodige James Bond-momenten”
Fleur Ravensbergen is assistent-directeur van de Dialogue Advisory Group, een onafhankelijke non-profit organisatie die bemiddelt in gewapende conflicten. Als vredesonderhandelaar zit Ravensbergen om tafel met onder anderen leiders van terroristische organisaties en rebellengroepen, met als doel het geweld te stoppen. Daarnaast deelt ze haar ervaringen als spreker op events en geeft ze les aan de Universiteit van Amsterdam.
Uw cv leest als een spannende actiefilm. Hoe is dit in werkelijkheid?
“Ik vergader ook veel in het ministerie, maar er zijn zeker de nodige James Bond-momenten. Ik kom op plekken waar ik mijn leven niet altijd zeker ben en waar ik als het ware een wandelend doelwit ben. Natuurlijk ben ik weleens bang. Eén van mijn angstigste momenten beleefde ik in Bagdad. De elektriciteit viel uit, we zaten in het pikkedonker en vlak boven ons hotel vlogen helikopters, die een oorverdovend geluid maakten. Dan ben je je er echt wel van bewust dat je je in een oorlogsgebied bevindt. Een ander voorbeeld is dat ik een ontmoeting had met een leider van een rebellengroep in Congo, aanvankelijk in een beschermd kamp. Uiteindelijk wilde hij alleen in een afgelegen hut afspreken. Ik ben gegaan en het is goed afgelopen, maar de harde realiteit is natuurlijk wel dat ik gewond had kunnen raken of erger.”
Hoe bent u in dit vak terechtgekomen?
“Ik wist al op jonge leeftijd dat ik iets wilde bijdragen aan de wereld en ben daarom politicologie gaan studeren. Na het lezen van de controversiële ‘ticking time bomb’ theorie van Alan Dershowitz, besloot ik mijn eindscriptie te schrijven over de morele rechtvaardigheid van martelen in extreme situaties. Denk aan het martelen van een dader om een locatie van een ontvoerd kind te achterhalen. Mijn conclusie was en is nog steeds dat geweld nooit te rechtvaardigen is en dat er altijd gezocht moet worden naar een andere, geweldloze oplossing. Ram Manikkalingam, oprichter van de Dialogue Advisory Group, was destijds mijn professor en onder zijn begeleiding ben ik dit werk gaan doen.”
Als 25-jarige vrouw voerde u al gesprekken met rebellenleiders in Noord-Ierland. Zijn er veel vrouwen in uw vakgebied?
“Weinig, zeker niet van mijn leeftijd. Sterker nog, ik ken er geen één. Ik geef ook les aan de Universiteit van Amsterdam en wanneer ik het woord ‘geweld’ in de titel van mijn les gebruik, is de zaal gevuld met mannen. Wanneer het meer gaat over mensenrechten, neemt de animo van vrouwen toe. Je zou kunnen stellen dat mannen van nature meer met geweld hebben, maar die discussie irriteert me mateloos. In mijn toespraken heb ik het onder andere over de rol van vrouwen in conflictgebieden. Het is een feit dat verkrachting wordt ingezet als oorlogswapen, maar dit betekent niet dat vrouwen altijd het slachtoffer zijn en mannen altijd de dader. Dit ligt genuanceerder. In mijn werk kom ik ook behoorlijk wat vrouwen tegen die aan het hoofd van een gewapende groepering staan.”
.Lees het complete interview in het online magazine
